شان ژيزيانگ، سرپرست تيم اکتشاف گفت: اين فسيل از 16 تکه کوچک از بخش‌هاي مختلف يک جمجمه تشکيل شده است که با کنار هم قرار دادن آنها مي‌توان تشخيص داد که اين فرد داراي پيشاني نسبتاً کوتاه و ابرواني پرپشت بوده است.
وي افزود: يکي از مهم‌ترين نکات اين اکتشاف وجود آثاري از غشاء دروني جمجمه است که مي‌توان شبکه‌هايي از رگ‌هاي عصبي را در آن مشاهده کرد.
شان ژيزيانگ خاطر نشان کرد: تمام اين تکه‌هاي استخواني به دليل مدفون شدن در عمق پنج متري زمين و نزديکي به دهانه يک چشمه مملو از املاح کلسيوم به صورت فسيل درآمده اند.
به گفته باستان‌شناسان در طول دو سال کاوش در اين منطقه بيش از 30 هزار اثر باستاني شامل، فسيل حيوانات، صنايع دستي سنگي و استخواني و اشيا ديگر نيز به دست آمده بودند.
باستان‌شناسان، زمان دقيق کشف اين منطقه را به سال 1965 نسبت داده و اعلام کردند تاکنون آثار باستاني متعددي همچون،کشف پنج جسد از ساکنان بومي پکن با قدمتي مابين 200 تا 700 هزار سال، سه جسد از انسان‌هاي غار نشين با قدمتي بيش از 180 هزار سال و چند جسد باستاني ديگر با قدمتي 150 هزار ساله نيز در اين مکان به دست آمده است. /109
انتهای پیام/
